Yoksul Şiiri - Tülin Sezer

İçimde tutkuyu coşkuya...
Coşkuyu hüzne...
Hüznü umuda bırakan
bir silsile var.
içimdeki dehliz taştı. Tuttum sanıp elimden kaydırdıklarım , görmeden yaşadığım, susarak konuştuğum, dokunmadan hissettiğim
her şey bir an ya da zamansız bir mekan...
Gönül dinlemez ki. elini bırakan annesini arayan çocuk gibiyim korkak, masum ve ağlamaklı. ne kadar da korunmaya muhtaç... ne kadar da çaresiz.. bazı zamanlarda her şeyin sahibi olup hiçbir zaman asıl şeyi alamayacak kadar yoksul...