1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Yoksan, zaman bir kısır döngüden ibaret,
Senin gittiğin anda durdu sol yanımdaki saat,
Tutuşturuyor ruhumu içime gömdüğüm hasret,
Ey yar! Bu fakir canım yalnız senden ibaret...
Yoksan, zaman kayıp dipsiz bir kuyu say ki
Say ki Züleyha’ya özendim bıçaklar kör kesmez inan ki
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta