Bil ki;
Ellerim uzanamadıysa ellerine
Kalem yanar, kağıt yanar
Yanar kelimeler yokluğun da
Cümle/ler yanmasın diye sayfalarca
Yakarım çokluğumu
Gelirsem;
Yüreğini sardığım yer'de, bin yürek yanar
Tırnaklarımla kanatırım alın yazımı
Yakılmamış şiirler'de kanarım umutlarımı
Ben yanarım!
Sen yanarsın!
Yanarız kendi cehennemimiz'de..
Yanalım mı?
Yakalım mı?
Gidersem;
Yaprağını döker, iki minik kardelen
Papatyalar küser bana
Küser tüm renklerini çiçekler
Döker dikenlerini güller
Karanfiller unutur kokusunu
Soldururuz tüm açmaya yüz tutmuş tomurcukları.
Soldurmamak için çiçekleri
Küserim kendimi.
Unutursam;
Kâinat lânet yağdırır toprağıma
Filizler yeşeremeden kurur
Yağmurları yitirir damlacıklar
Bulutlar yolunu şaşırır
Güneş küser, saklar gülüşünü..
Büker dudağını mahsun yıldızlar
Küselim mi?
Küstürelim mi?
Seversek;
Belki mutlu olma şansımız olur
Hayata ilk kez umud dolu gözlerle bakabiliriz
Hiç yaşamadığımız duyguları tadabiliriz
Elele verip kaderimize çelme takabiliriz belki
Birlikde yaşlanmak ne güzel olurdu kim bilir
Hayalini kurmak bile hayal ki, yalnızca bir ihtimal.
Peki ama nasıl?
Yaşatmak adına ölelim mi?
..............yoksa................
Yaşamak adına öldürelim mi?
03 Temmuz 2008 / 15; 20
Emine GençKayıt Tarihi : 3.7.2008 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen sorumluluklarımız öyle ağır basar ki, Kendimizi yaşamayı hep erteleriz. Gençlik yıllarım hep böyle törpülendi, Ailem hep benden önce geldi..ertelendim hayattan. Şimdi ise, yine yine değişen bir şey yok. Hep birileri için yaşama hakkımdan vaz geçdim hiç düşünmeden. Mutluluk benim gözümde diğer insanları, mutlu etmekle eşdeğerdi,şöyle bir göz attım da geçmişe,kazanımlarımı ve kaybettiklerimi düşününce, elimde koskoca bir hiçten ve yaşanmamış bir ömürden başka bir şey olmadığını fark ettim. Acaba diyorum kendi,kendime ben nerede hata yaptım.suçum sadece sevmek miydi? umutsuzca, ve sevdiklerim için hep acı çekmek miydi tek mutluluğum. Kırıklığımın nedeni miydi içimde ki yalnız kadın.Birilerine sırt olayım derken sırtı kevgire dönen.Her zaman bir diz olurken mahzun başlara, kendi başını koyacak bir yer bulamayan ben! .İnandığım tüm değerleri yitirmekden öyle korkuyorum ki..Öldürmek yerine yaşatmayı kanıksamışım ve bu yüzden hep yarım kaldı yaşamım.Tamamlanmaya gücüm yetmedi. Kıyamadım bana kıyanlara,bencil olamadım. işde tamda burada aklımda bir sürü soru yığınları oluşmaya başladı ve kendimi sorgulamaya başladım.Neden bu kadar mutsuz,yalnız ve yorgunum.Ben nerede hata yaptım? !
..............yoksa................
Yaşamak adına öldürelim mi?
Yerine göre ölelim,yerine göre öldürelim.
yerini nefsimizden değil,halıkımızdan ve resulünden öğrenelim vesselam.:)
Ellerim uzanamadıysa ellerine
Kalem yanar, kağıt yanar
Yanar kelimeler yokluğun da
Cümle/ler yanmasın diye sayfalarca
Yakarım çokluğumu
Gelirsem;
Yüreğini sardığım yer'de, bin yürek yanar
Tırnaklarımla kanatırım alın yazımı
Yakılmamış şiirler'de kanarım umutlarımı
Ben yanarım!
Sen yanarsın!
Yanarız kendi cehennemimiz'de..
Yanalım mı?
Yakalım mı?
Gidersem;
Yaprağını döker, iki minik kardelen
Papatyalar küser bana
Küser tüm renklerini çiçekler
Döker dikenlerini güller
Karanfiller unutur kokusunu
Soldururuz tüm açmaya yüz tutmuş tomurcukları.
Soldurmamak için çiçekleri
Küserim kendimi.
Unutursam;
Kâinat lânet yağdırır toprağıma
Filizler yeşeremeden kurur
Yağmurları yitirir damlacıklar
Bulutlar yolunu şaşırır
Güneş küser, saklar gülüşünü..
Büker dudağını mahsun yıldızlar
Küselim mi?
Küstürelim mi?
Seversek;
Belki mutlu olma şansımız olur
Hayata ilk kez umud dolu gözlerle bakabiliriz
Hiç yaşamadığımız duyguları tadabiliriz
Elele verip kaderimize çelme takabiliriz belki
Birlikde yaşlanmak ne güzel olurdu kim bilir
Hayalini kurmak bile hayal ki, yalnızca bir ihtimal.
Peki ama nasıl?
harikaydı gecenin bu vaktinde......helal olsun......saygılar
ÇARESİZ.. ŞİİRİNE GELİNCE HARİKA OLMUŞ ŞİİR OLARAK ÇOK GÜZEL.. İÇERİĞİNE DOKUNAMAM O SENİN.. KUTLARIM EMEĞİNİ.. ELLERİN DERT GÖRMESİN DOST SEN YİNEDE YÜREĞİNİ ÜŞÜTME.. SAYGILARIMLA 10***P
TÜM YORUMLAR (4)