Yoksa Şiiri - İsmail Akyüz

Yaş altmış beş say ki artık bir ayağımız çukurda
önce ana baba sonra biz varız sırada
bu beklenen son her yaşamda
gidiyoruz vakit geldikçe ardı ardına
bilirim gittikçe çoğalır törpüsü zamanın
tahammülüm olmaz israfına bir anın
durduramam dönen dünyayı
anladım geç de olsa bunu
çabalarımın boşa olduğunu
geçti gitti yıllar birer birer
neler yaşadım nelerden geçtim
işte iki çocuk her şeyim
soran olursa bir iki eşya bir de ev var
nerede kaldı hayaller nereye gitti umutlar
hani bir eser nerede dikili bir ağaç
ardımdan kaç kişi ağlar kimler hatırlar
kaç kişi cenazemi uğurlar
nereye kazarlar mezarımı
hani nerede vasiyetim
yoksa bir ömrü boşa mı geçirdim