Kan uykusu dolu sabahlara uzanan bir öykünün kuşluk vakti rüyasındayım; kalemler mektuplar kaybettiklerim ikinci şansı isterken hayattan birincisini yitirdiğimi kabullenişim susması ağız tadıyla dinlenen kurşuni gecelerin gidişin ve bekleyişlerle kirlenen gidişim bilmeden konuştuklarım konuşmadan söylediklerin susuşun yokluğu kırık camlar ezgisinde üşüyen ruhumun ümitsiz umutlarımın tükenmez kalem yanılgısı ve aklıma kırgın o gezgin serçelerin kızgın şakımaları: hepsinden bir tutam demlenir geceleri siyaha küskün zifiri boşluklarımla sensizliğimi kendimle harap ederken göğsümden dizlerime kandaş acılar akıtan hatıralar ırmağımda.
Asım Şuhut KanlıcaKayıt Tarihi : 2.12.2020 11:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karanlığa seslendiğim bir vakitten kalan iz.
