Aslı yerine zahirîsi üretilmiş sevginin.
Tutarsan; eline bal değil şekerli su yapışır.
Türlü türlü mizaç var insanoğlunda;
nefsinin açlığı şu evrenin ensesine yapışır.
Yeşil ağlar, mavi sızlar kurnaz adem elinde.
Sevgi gibi tükenmekte dağlar, denizler.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,