Yokolmanın sayısal hesabı Şiiri - Elif Emek

şimdi sensizliği yaşıyorum varolmanın tadamadığı şehrin dar sokaklarında..
Bir ölümün rüzgarı esiyor esiyor sinsice,bir senin,,

İkisi arasında sıkışıp kalmış kuytu bedenim
Sensizken ölümü düşlüyorum çünkü,
Ölümsüzken sessizliğimi..

Seni düşünüp şiir yazmak mümkün mü derin adam?
Uyumak mümkün mü?
Kağıt elimden utanır çünkü,
Bedenim sensizlikten..

Şimdi bu şehirde duyamıyorum,bulamıyorum kendimi..
Ööyle bir gelip gidiyorsun iliklerime
Sarmalıyor ruhun sevgisizliğimi
Senin gibi ellerinde kocaman çünkü,
Kokluyorum yıllarca uzaktan
İçlerine sığdırabilirsin tüm benliğimi..