Yokmuş Şiiri - Yusuf Berkman

Tüm Serzenişlerimi Unuttum(!)..
Cumadan Kalma Cumartesi Günlerden,
Sırları Dökülmüş Bi Aynada Saçlarımı Taradım,
Gözlerimin Altında Eflatundan Mora Dönen Renkler,
Çıktım Düşüncelerimden,
Uzaklaştım Biraz,
Geçtim Yollardan Gölgelenmeden,
Herşeye Uzak Yollardan,
Kırmızı Şerefeli Caminin Önünde Dinlendim Biraz,
Tenimde Yanlış Aşktan Kalma Bir Beyaz Kış,
Ruhumda Korkularım!
Uzansa Sevdaya Yanar Ellerim,
Kimselere İhtiyaçım Yokmuş Benim!
Mantıksız Bi Düzlemi İçimde Türetirim,
Cografya Hasta!
Üstüne Üstelik Zavallı İmiş Ukalâ Aklım!
Geçmişim Yalın!
Gereksizmiş Varlığı Acıtanlarımızın!
Bir İç Çekimi İmiş Yaşamak,
Yok Yere Geceleri Harcamışım,
Bir İleri 3 Geri!
Görseydiniz Yarattığım O Düzlem Üzerinde ki Beni!
Duvar Kenarlarında ki Çiçekler Gibi,
Kimseler Koparmaz,
Kimseler Koklamaz Beni!
Filizlenir Heryanımda Kalabalık,
Durur Aklım Bana Karşı!
Eksilir Sevgilim Yüreğimden(!)..
Herkes Beni Kıskanır!
Tükenirken Canımda Umutlar,
Müptela Olur Acıya İstemsiz Yüreğim,
Misafir Zaman,
Geçerken Balkonumda Oturur,
Yüzümden Dökülen Eski Bi Tebessüm,
Kimselere İhtiyacım Yok Benim!
Açılır Soğuk Bi Hazirana Bedenim!
Sıcaklığın Düşlerimi Isıtır!..
Kızıllanır Tüm Olgunluğuyla Batarken Gün,
Alaca Renkleri Yine Aşk'a Dönüşür Varlığının,
Vazgeçtirilmiş Bi Kalp İçimde Çırpınır Durur!..
Aykırı Düşünceler Beni Alıp Götürür...