Yokluktan Gelir Şiiri - Veysel Şimşek

Dert çile bitmiyor başımda yokluk,
İnsanın gözünü çıkarmaz çokluk,
Yokluktan doğarmış her türlü pokluk,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Gördünmü hiç zenginlikten sıkılan,
Hep fakirdir engellere takılan,
Hoş yaşamak her insana hak olan,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Zengin güler oynar garipler gülmez,
Fakir yoksul olan sürünür ölmez,
Çalışır çabalar yinede olmaz,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Haykırsan sesini kimseler duymaz,
Beş para etmez seni adamdan saymaz,
Kader düşman olmuş şerrinden caymaz,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Var ise vicdanın azıcık dinle,
Kader düşman olmuş savaşır benle,
Uğraşırsın iki ayaklı şeytanla cinle,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Lanet olsun yokluk adından belli,
Sözleri kurşun gibi vurur çok dilli,
Yok elde avuçta yaş oldu elli,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Veysel der bu şeyler banada hastır,
Yokluk kara leke silinmez pastır,
Hanemde yuvamda matemdir yastır,
Ne gelirse insanın başına yokluktan gelir.

Tel:05379590555