Yoklukta Sevgiyi YAŞAMAK

tuğla yoktu,
kerpiç kesiyor
duvarları örüyorduk...
teneke yoktu,
mısır ekiyor
sapıyla tavanı kapatıyorduk...
koltuk yoktu,
sedir yapıyor
kırlentleri samanla dolduruyorduk...
elektrik yoktu,
kandil yakıyor
lambada şişesiz yanmaz diyorduk...
kitap yoktu,
masal dinliyor
diyar diyar dolaşıyorduk...
tembellik yoktu,
hepimiz çalışıyor
ellerimize nasır tutturuyorduk...
o kadar yokluğa rağmen
sevgide asla sınır tanımıyorduk...

Fikret Turhan-Yalova
1 şubat 2017