Yoklukla sınanmadan anlayabilmeli varlığın kıymetini. Özlem dağ gibi birikmeli ki vuslat uçurumdan düşmek gibi olsun. Ölüme en yakın öpüşleri saklamalı sevgiliye. Ateşe yürürken.
Âşıksan; hiç bir sevap sevgiliyle girdiğin günah kadar dindiremez, içindeki ateşi. Velhasıl kelam; aşkın ateşini yanmayı göze alabilmek söndürür.
Kayıt Tarihi : 3.8.2013 05:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!