‘Yokluk nedir?’ dedim usta,
Burnuna düşen gözlüklerinin üstünden baktı yüzüme,
‘Gök yok, deniz yok, tebessüm yok, şiir bile yok bazen’,
Bir daha baktı ‘e başka?’ der gibi,
Saydım durdum da ‘umut yok’ diyemedim bir türlü.
Sonra bir kalem alıp eline bulutlar çizdi,
Dağlar, uçan kuşlar, bir de deniz çizdi,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta