‘Yokluk nedir?’ dedim usta,
Burnuna düşen gözlüklerinin üstünden baktı yüzüme,
‘Gök yok, deniz yok, tebessüm yok, şiir bile yok bazen’,
Bir daha baktı ‘e başka?’ der gibi,
Saydım durdum da ‘umut yok’ diyemedim bir türlü.
Sonra bir kalem alıp eline bulutlar çizdi,
Dağlar, uçan kuşlar, bir de deniz çizdi,
‘Başka ne istiyorsun?’ der gibi baktı tekrar,
‘Özgürlük’ dedim usulca,
Bir ağaç bir de kayık çizdi,
Şaşırdım ‘ne alaka?’
‘Ağaçlar umutla uzun yaşar,
Hep yerinde köklü ve sonsuz bir özgürlük ikliminde,
Kayık derinde kaderi iki küreğin elinde,
Hele bir fırtına çıkmaya görsün esaretin göbeğinde,
Yokluk diye bir şey yok’ dedi usta,
‘Yokluk diye bir şey yok,
Sanrısı insanın sadece’.
25/11/2021
Bekir Mutlu Gökcesu
Kayıt Tarihi : 6.4.2022 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!