Toprağında yetişen bir fidandanken ben,
Seni kendi ellerimle, toprağa verdim anne
Sevgiyle sarıp okşayıp, kundaklamışken
Ben kefenleyip de, toprağa gömdüm anne.
Sen nazar değmesin diye, okuyup üflerken
Ben arkandan, “Yasin-i Şerif” okudum anne.
Tatlı uykularından uyanıp, beşiğimi sallarken
Ben mezar taşlarını okşayıp, avundum anne
Yokluk değil de, yokluğunmuş gerçek fakirlik
Varlık değil, varlığınmış yüreğimde zenginlik
Benim için ettiğin dualarmış, huzur ve dirlik.
Senin değerini ve kıymetini, bilemedim anne.
Kıymetlinin kıymeti, kıyametinde gizliymiş.
Zarraf için elmas neyse, evlat için anneymiş.
Nice sevgiler, yüreğinden rüzgar gibi geçmiş,
Senin sevgin içimde yıllandıkça artmış anne.
2018
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 16.4.2018 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!