Yokluk yedi bitirdi bizi
Ne sen varlıklısın nede ben
Ömür boyu dövdürdü dizi
Ne bulduk sanki inlemekten.
Kimselere muhtaç olmadık
Şükür ki aç, açık kalmadık
Kısmetimiz boşmuş anladık
Nasip buymuş ne gelir elden.
Kimler gitmedi ki dünyadan
Kim neyi götürmüş buradan
Fayda yok uzaktan yakından
Göçüp gideceğiz kederden.
Biter artık mal mülk kavgası
Ne varlık ne yokluk kaygısı
Bedbaht bir ölümdür arkası
Yaşarken yitiğiz şimdiden.
Kayıt Tarihi : 10.3.2021 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/10/yokluk-190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!