Yokluğunun İlk Akşamında

Volkanlar yanıyor içimde perişanım ben,
Aklımda senden gelen sevda sözleri...
Ne çare şimdi benim değil bir başkasınınsın,
Ne yüreğinde ne beyninde yerim kalmamış! ! !
Atıyorsun gönül pencereden dışarı,
Oyuncağından bıkmış bir çocuk gibi...
Yalanmıydı onca sevda sözlerin?
Ne gerek vardı bunca yaşananlara?
Neden açıkça demedin beni sevmediğini?
Beni kendine bağlayıp sonra tekme atmak neden?
İçimde binlerce armoni çalıyor bu gece...
Herbiri ayrı bir elem yükü.
Bi çare bedenimde bir başıma kalakalmışım ortada...
Bizim şarkımızı dinliyorum saatlerdir...
Her mısrasında ağlıyorum....
Beni terk eden sevgilimi şimdiden özlüyorum..
Senin umrundamıyım ey sevgili?
Boğazımda düğümlenen ne?
Boğuluyorum...
Gecenin içinde hatırlar ve ben bir başıma..
Nerdesin sevgilim nerdesin...
Varmıydı böyle terk etmek?
Varmıydı sevgilinm varmıydı söyle...
Ciğerime saplanmış bir ok şimdi sevdan.
Alınan her nefeste biraz daha batan..
Aldığım her nefeste canımı yakan bir ok...
Aşkların en güzeli bilirdim sevdamızı..
Uzak diyarlarda atan iki yürek var bilirdim...
Aynı anda atan aynı şeyleri düşünen, hisseden..
Üzüntüsü sevinci herşeyi bir olan iki yürek bilirdim.
Bir elmanın iki yarısı bilirdim bizi.
Baktığım gökyüzünde görürdüm gözlerini..
Hiç bilmedim yıldızlar kayar bebeğim..
Orda hep var olacak gözlerin sanırımdım..
Aklıma gelmezdi gülen gözlerden ok çıkacağı...
Bal süzülen dudaklardan zehir akacağı gelmezdi aklıma..
Aşk denilen zehiri ben içtim gülüm,
Ben içtim elinden şimdi sen gidiyorsun,
Git bebeğim göznurum git...
Bende bulamadığın sevgiyi bulacağın kollara,
Sen öldürdün beni içinde,
Verdiğin kararla bitirdin beni...
Ama sevgilim şunu bil ki;
Bu deli yüreğimde var olacaksın sonsuza dek...
Unutmayacak seni seven bu kalbim,
Ve hep orda kalacaksın...
@@@ Sonsuza dek @@@