Son Durak Şiiri - Soner Demirez

Sen benim son durağımsın aşkım...
Her ne kadar sensizliğe mahkum etsende,
Viran gönlümün her zerresinde adın var..
Giremez bir başkası giremez gülüm...

Sonsuz elemleri yükledin bana..
İmkansızları bekledin...
Masal değildi bunca yaşanan...
Sen benden kaf dağını istedin...

Gücüm yetmedi bizi gerçekte biz yapmaya...
Yetişemedim hergün değişen bu kararlara...
Bir gün öyleydin bir gün ise böyle...
Erişemedim sevgine erişemedim gülüm...

Bilemezsin senden uzak ne hallerdeyim...
Yıkık dökük bir viraneyim..
Aşkının yarattığı kul oldum, ben keremim...
Kavuşamadım sana kavuşamadım gülüm...

Aşkın öyle yüce öyle derinki...
Bilemedin kıymetini bilemedin sevgimi...
Laf zannettin hep söylediğim sözleri..
İnandıramadım seni inandıramadım sevgilim..

Ben hayali değil seni sevmiştim...
Günlerime ömür diye seni katmışım..
Soframda aşım uykuda düşüm..
Dedim de seni inandıramadım bebeğim..

Zorba değil hatta belki kılıbıktım sevgine...
El kaldırmadım haketmeyen insanoğluna...
Zulmetmetim beni seven gönlüne...
Bana bunları reva gördün bebeğim...

Çok değiştin bitanem bir kaç gün içinde...
Sevdiğim bumu bumu sevdiğim...
Eleştirdim kızdım hatta bağırdım...
Sevdiğimi istedim anlatamadım canım...

Ben seni tanıdım hep seni bildim...
Kendini benden neden gizledin...
Sevgimle kalbimle neden oynadın...
Sen bu değilsin dedim de seni kaybettim..

Gönlüme seni sultan yapmışım...
Tacımı tahtımı sana vermişim..
Laf değil söz değil seni sevmişim...
Dedimde sana anlatamadım...

Şimdi gittin yolun açık olsun meleğim..
Tahtımın sultanı bir tek sen varsın...
Ömrün son durağı musalla taşı...
Musalla taşına kadar son durağımsın...