Yokluğunun Gölgesinde Şiiri - Seyrani Göl

Hayallerim geniş,
bir evren gibi
dokunduğun her şey
birer kıvılcıma dönüşüyor içimde.

Tenin,
göz kapaklarımın arkasında hâlâ sıcak.
Bir gece değildi bu,
bir mevsimdi seninle geçen.

Kokun,
odanın suskun köşelerinde gezinirken,
zaman
yavaş yavaş bedenime siniyor.

Düşünceler değil artık seni anımsatan,
tenimde yankılanan
bir içgüdü,
bir boşluk,
bir yanma hâli.

Sözcüklerin
bir şiirin kırık dizeleri gibi,
öyle sessiz,
öyle eksik...

Ve ben,
senin bıraktığın boşluğu
saten çarşaflarda arıyorum hâlâ.
Üzerinde iz değil,
yokluk var.

Güneş mi doğdu?
Bilmiyorum.
Işık yalnızca duvarlara çarpıyor,
gözüme değil.

Çünkü sen yoksan,
hiçbir sabah
gerçek anlamda başlamıyor.
S.GÖL