Ellerimi avuçlarına bırakıp, unutuyorum herşeyi,
Sanki, ben değilim yaşayan! Ruruhum mu? Bilmem ki.
Kaybolan hayallerde ararken senin adını,
İmdadıma yetişiyor çaresizliğimde gözlerin
Bir elem mi duyuyorum, yoksa kalbim mi acıyor?
Bir rüya mı yoksa uyanmak istemediğim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
uzun zamandırlı siz sevgili dostlarıma katılamadım ama şimdi yine bereberiz
yokluğunun acısı...geçekten çok güzel duygulu bir şiir olmuş..tebrikler.Gülcan Karabıyık.yüreğine sağlık.nevzatuçar...Malatya'lı..
Bir elem mi duyuyorum, yoksa kalbim mi acıyor?
Bir rüya mı yoksa uyanmak istemediğim.
Açılıyor gözlerim daldığı tatlı hülyalardan…
Sanki yok olacak bir daha yaşanmayacak gibi...
kutlarım şiirinizi ve sizi
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta