Oturmuşum denize karşı bir çay bahçesinde
Elimde bardak içinde tavşan kanı çay
Dirseklerim masada ellerimin arasında başım
Yine hayalimde sen denize çivilenmiş bakışım
Gözlerim kovalarken gülüşünle bana bakıyorsun
...Haydi gel; gel der gibi sessizliğe demir atalım
Uzatıyorum elimi dokundu dokunacak kaçıyorsun
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta