Oturmuşum denize karşı bir çay bahçesinde
Elimde bardak içinde tavşan kanı çay
Dirseklerim masada ellerimin arasında başım
Yine hayalimde sen denize çivilenmiş bakışım
Gözlerim kovalarken gülüşünle bana bakıyorsun
...Haydi gel; gel der gibi sessizliğe demir atalım
Uzatıyorum elimi dokundu dokunacak kaçıyorsun
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



