Yokluğunda Söylenen Güz Şarkıları

Bir kez sararmış yapraklar elbet düşecek
Güzelliğindir sürekli taze kalan düşlerimde
Andıkça beynimi kemirir acımasız bir böcek
Zamanla artıyor yokluğunun acısı bir yerlerimde

Ekim başladı güz yelleriyle öylesine serin
Bir eylül sabahıydı bırakılmışlığım acının kenarına
Yıllardır hiç sönmedi karanlıklarımda gözlerin
Hiç umut kalmadı o güzel günlerden yarına

Yıllar var ki görmedim o güzelim yüzünü
Kaçıncı sonbahar bu sensiz ve bir başıma
Yaşarken ekim akşamlarının o kahreden hüznünü
Çöküyor gecenin karanlığı bu yalnız yaşamıma