yokluğunda ne kadınlar sevdim,
bilsen kimlerle aldattım seni?
hepsini de senin yerine,
hem de sen diye ne çok sevdim...
kiminde gözlerini buldum,
o boncuk gibi bakan gözlerini.
kiminin dudağına doyamadım,
vallahi kiraz dudakların gibiydi.
hele birisi vardı; kaşları aynı sen,
sanki hilaldi, sol kaşı biraz asabi...
ha biri daha vardı, saçları siyah
ve inan sen gibi; ne ortadan
ne de kenardan ayırırdı, aynıydı.
itiraf edeyim, en son sevdiğim
ne yazık ki gamzeliydi...
onu da neden sevdim bilmiyorum,
çünkü; senin gamzelerin yoktu ki!
her neyse; başka bedenlere,
sen diye sarıldım avundum...
ama sen olmadığını her fark ettiğimde,
her defasında bilsen;
nasıl kirlendim, nasıl yıkıldım...
Kayıt Tarihi : 15.10.2018 20:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/15/yoklugunda-ne-kadinlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!