Ne bir ses ne bir haber. neredesin can suyum.
Yıkılmış, viraneyim, gör halim şimdi buyum.
Çocuksu masumluğun beni sana bağlardı.
Ürkek boyun büküşün yüreğimi dağlardı.
Unutamam aklımı başımdan aldığını.
Kedi gibi yanıma kıvrılıp kaldığını.
Şimdi kollarım bomboş gurbet elimden aldı
Geriye solmuş resim, bir tutam saçın kaldı
Yokluğunda hayat boş, yaşanmıyor ki sensiz.
Diri, diri mezara girdim sanki kefensiz.
Acımadı seneler aşkıma düşman oldu.
Kırıştı elim, yüzüm, saçıma aklar doldu.
Sebebisin halimin düşürdün beni derde.
Anladım, kavuşmadan kapanacak son perde.
Mehmet Kılıç.
Gaziantep
Kayıt Tarihi : 14.4.2010 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/14/yoklugunda-hayat-bos.jpg)
GÖNLÜNÜZ ŞEN İLHAMINIZ BOL OLSUN
SAYGI VE SEVGİLERİMLE
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (7)