1968- hayatı gülümseyerek seyreden biri
Yokluğunda Ben
Umutsuz gecelerin solmuş ayazlarında
Ne yıldızları sayabildim sensiz
Yinede ümitler besledim senle
Bilsem de gelmeyeceğini sonsuza dek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
defalarca okudum bunu... çok az şiir okunabilir defalarca oysa... başka bişiy var içinde... sanki bir parça ben diye düşündürüyor insana... evet sebebi bu olmalı... kardeşin seviyor yazdıklarını okumayı... yüreğindekilerin daima kaleme, oradanda sayfalara dökülmesi umuduyla... şiir dostlarına sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta