Yokluğunda Şiiri - Güven Tekin

Sensiz ben, yaşayamam dedim.
Aç kaldım,susuz kaldım yokluğunda.
Bir yudum sevgini,çok gördün bana.
Boynu bükük,gurbet ellerde.

Aşkından bir çare bana.
Seni görünce, gözlerim gülerdi.
Seninle ateş almış gibiydim.
Gidersen yaşayamam dedim.

Şimdilerde,nefes alamıyorum sensiz.
Özlemin yakıyor,ciğerlerimi.
Kader dedim sustum.
Ferhat oldum yollarında.

Seviyordun sende beni.
İkimize,neden yazık ettin?
Dokunmadan sevdim ben seni.
Kalbimden seni söküp atamadım.

Vurdum kalbime, bir kilit.
Kimse erişemez sen varsın orda.
Gel bitsin bu hasret!.
Sen olmazsan, yaşayamam ben.

Sensizlik ölümden beter.
Kqradenizde nesli tükenen,pullim kuşu gibiydin.
Senin gibi kadın yoktu bu devirde.
Sen yüreğimin gül bahçesi idin.

Göç etti kalbim,kalbine.
Sensiz nefes alamıyorum.
Bedenim yaşıyor,fakat..
Ruhum çoktan öldü,hakkını helal et.