Yokluğuna çarpılar koydum

bir vedanın alaca karanlığı, esmerletir beni
kaf dağına sığmaz ,sellerce sürüklenirim
sürgün şehrin bulvarlarına hasret
ayrılık acılarının istilasındayım
dalga dalga, akın akın…

bir cemre zamanı kırık kapılardan sen sızdın odama
düşler ve düşüşler tuttu sokak başlarını
uykusuz gecelerin nakaratları ağıtlarla doldu
hasretin ecelsiz serüvenler yaşatıyor
paramparçayım…

kimliksiz karanlıkların bürüdü göklerimi
veda ettin, zihnimin derin vadilerinde ki umutlara
nice aylar, ne uzun yıllar geçti,
yokluğuna çarpılar koydum

mil çekiyor gözlerime geceler
gözlerimden kan sızıyor toprağa
lodoslar ağlıyor sahillerimde,
baharlarımdan sarı yapraklar dökülüyor artık

yaşanmış olanlar bir güneş tutulması
bir dakikası bile her şeyi ışıksız kılmaya yeter
oysa zifiri gecelerde zehirlenmiştik
bana zindan. sana hayaldi kaybettiklerimiz
hep bir vuruşma, hep bir mücadele, hep bir savaşdı yaşadıklarımız

alıp götürdün caddelerden ,devşirdiğim özlemleri
karanlık gecelerde dizildi hüzün kervanları
yamaçlarıma parçalanmış yağmurlar düşüyor
yeni milatlar başlasın artık
üç sene evveldi diye başlasın öykülerimiz
her tekrarında yapalım kutlu yıl dönümleri

buzdan aynalarım acımasızca kırıldı
sevgim vuruldu en ince yerinden
sükuta gömdün hayallerimi
hatıraların kucağına sancılar sızdı
baharların tutuştuğu vakitte
şarkılar hüzzam çalıyor şimdi

redfer