Yokluğun Yine Deli Etti Beni

dün akşam üzeri
yokluğun yine deli etti beni
bir de baktım ki
Bostancı Sahili'nde buldum kendimi
dalıp gitmişim
Adalar'dan ayıramadım gözlerimi
her bakışımda
karşımda buldum seni
İstanbul'u sen de çok seversin değil mi?
ah! bir gün tutabilirsem ellerini
seni vapurla alıp götüreceğim Heybeli'ye
birkaç gün dönmeyelim sevdiğim geriye
geceler boyunca kuytu bir köşede
oturalım seninle el ele
bazan da uzanalım sereserpe
gün doğumunu bekleyelim oracıkta
eğer sızıp kalırsak kayalıklar üzerinde
dalgalar uyandırsın bizi her vuruşunda
kıskansalar da aşkımızı ayıramasınlar ikimizi
uyurken bile düşlerimiz birleştirsin ellerimizi
buluşuncaya kadar avutalım canım birbirimizi
hiçbir şey bitiremesin bu muhteşem sevgimizi
22.03.2006
Hüseyin Erdoğan