Yokluğun tetikliyor tüm yoklukları.
Güneş yok, karanlık hava puslu sevmiyorum buraları
Ruhum huzursuz, psikolojim ağır bir tramvada
Arkadaşlar yok, akşamlarım yalnızlığa mahkum
İştah yok, tatsız tuzsuz herşey, ekmek bayat
Anamın tarhana çorbası yok, kendir pişir kendin yiyeme
Gülmek yok, yüzümdeki gamzem kayıp
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta