Yokluğun Tarifi Şiiri - Önder Volkan Erikçi

Yokluğun tarifi olur mu hiç
Gözyaşı, hüzün, mutsuzluk, umutsuzluk belki
Çarşıda önünden geçen aşkların etiketine bakarsın
Yüreğinden değil ama cebinden utanırsın
Başını eğip önüne bakarsın
Susamları olmasa kaça olur diyesin gelir
Tezgâhına dalıp gittiğin yaşlı amcaya
Fakirlik güçlü yapar insanı
Kollarını, yüreğini
Bir de ağlamamak için zorladığın gözlerini
İnanmadığın hayaller satarsın kendine
Hiçbir zaman olmayacağını bile bile
Hiç gelmeyecek o gün için “bir gün gelecek” dersin
Boğazına takılır cümleler, yutkunursun nafile
Kendine söylediğin yalandan utanırsın
Fiş almasak n'olur diye sorarsın
Geri kalan zamanın için hayata
Ayağımız alışsın diyemezsin
Bir daha gelmek istemediğin dünyaya