Sığmadı yokluğun hasretime,
Ayrılıklara yolculuğum bitmedi.
Gece yine karanlık,yine ıssız.
Kalbim değil,gözlerimdi seni unutan,
Avuçlarımda sırılsıklam bir toprak,yağmur kokan,
Ahmakıslatan bir yağmur,gözlerimden akan.
Sığmadı yokluğun hasretime,
Bir daha gözlerim de olmak istemez,unutan.
Kalp atışlarımı hissetmiyorum,
Soluk soluğa bir rüzgar var,üşüyorum.
Kalbim sen yokken bile hızlı hızlı atıyor,
Demek ki yaşanacak çok şey var,
Kayıp giderken ellerimden ömrüm,
Gözlerime hayat bulaşmış,
Kaybettiğim her şey seni hatırlatıyor.
Hatıralarımdan kaçıyorum,
Yüreğime tarifi zor acılar yerleşiyor,
Nadasa bıraktım duygularımı,
Hüzünler yerleşiyor senin yerine,
Kalbimi sadece siyahlara açıyorum,
Sen yokken ben daha çok üşüyorum.
Sığmadı yokluğun hasretime,
Kendimi yalnızlığın kollarına bırakıyorum.
Kayıt Tarihi : 2.1.2017 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!