bir temmuz aralığından bir eylül kirişlemesine dek
Yokluğunun
gölgesi düşüyor yalnızlığıma,
ve yokluğunun öfkesi
'' Maziden Bir Demet ''
bu oluyor senle dolu günlüğümün ismi
ve günlüğüm;
yalnızlığımın utangaç resmi.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta