Yokluğun yıkıyor yüreğimin limanlarını
Yokluğun yükü biniyor her gemiye
Soludukça bu kentin dumanlarını
Bir ben bir yokluğun kalıyor geriye
Yok mu aksime vuracak bir ses
Hep dört duvar arasında mıyım
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta