Bırakıp gittin hemen aşka doyunca kalbin beni burda koyup bir başıma
Anılardan bir atlıkarınca dönüp duruyor şimdi her dakika başımda
Nasıl bir çarkıfelek bu dönüp dolaşıp hep sende duruyor her defasında
Uzayıp gidiyor bu böyle her gece yüzüm yıkanana kadar yaşlarımla
Yalın ayak çırılçıplak yürüyor kalbim sensizliğin yükü omuzlarında
Işıksız kapkara odalarda solup çürüyor canım ama kimin umrunda
Lapa lapa yağdı yokluğun örttü üstümü ben üşüyorum hala altında
Mevsim yaz daha dışarda ama benim içim bir karakışın hükmü altında
Apar topar aldın gittin seni benden anıları niye bıraktın ardında
Zar zor toparladım derken bir geçiyorsun aklımdan yine toz duman ne varsa
Kayıt Tarihi : 9.12.2021 19:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Üresin](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/09/yoklugun-orttu-ustumu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!