Yokluğun Olmasa Şiiri - Rıdvan Sürücü

her günü huzurla karşılarım
hüznü aratmayan yokluğun olmasa
hayatın her engelini kolay aşarım
zirveden yüksek yokluğun olmasa

hatamı ettim bilmem seni sevmekle
yoruldum hasretini taşıyan yürekle
öznesi olmadan hepsi yüklemle
destanlar yazarım yokluğun olmasa

birine bin ekler özlem kederin
bitmedi aşk yolunda hala seferim
sarhoş değilde ayık gezerim
şişelere gömdüğüm yokluğun olmasa

halimi görenler beni ayıplar
birikti dağ oldu işlediğim suçlar
eşimde dostumda çatılır kaşlar
efendi olurdum yokluğun olmasa

seni başaramadım kalbime gömmeye
hakkım yokmuş mutlu bi hayat sürmeye
kaderin bana attığı çelmeye
takılıp düşmezdim yokluğun olmasa

herkes akıllıymış bir benmişim şaşkın
elalem sefasını sürüyor aşkın
gözyaşlarım sensiz selden de taşkın
boğulup kalmazdım yokluğun olmasa

halimi bilsen acep ne olur
şüphem yok yüreğin burkulur
her gece bana kabir sorusu sorulur
bin ölüp bi dirlmezdim yokluğun olmasa

ismim geçmiyor azrailin can sırasında
sıkıştım kaldım hayatla ecelin arasında
kıldan ince sıratın tam ortasında
düşüpte yanmazdım yokluğun olmasa