Yokluğun mevsimsel bir Eylül...
Yaprak misali...
Bırakırken ellerin toprak gibi...
Soğuk,kurak ve çorak.
Beklemek....
Akşamüstü dönüş gölgelerini.
Issız....
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Tıpkı Yokluğunun mevsimsel bir Eylül Akşamında..
Senin gibi...
Yıkıldım...
Kutlarım kaleminizi.
Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta