Yokluğun Kor Bana Şiiri - Muhterem Zileli

sensiz kurudu göller, denizler,
gündüzlerimi örttü zifiri geceler.
hicranı bıraktın gönül zindanıma,
yokluğun kor bana...

sen varken heryer cennet, irem,
sensizlik cennet içinde cehennem.
sensiz sahipsiz kalır bağlama,
yokluğun hor bana...

sensiz ateş topuna benzer kalbim,
sanki bir gayya kuyusu gönlüm.
çığ düştü sana gelen yollara,
yokluğun zor bana...

şiir yazan kalemimi alevler sarar,
korkarım, sensizlik suyu da yakar.
halimi suskunluğum haykırır sana,
yokluğun yar bana...

sensizlik gözlerimde kuyu dibi,
ten içinde can yokmuş gibi.
hal-i perişanım sorma bana,
yokluğun kerbela bana...