her sabah rüzgar estikçe
kokun yayılır gelirdi İstanbul'a
ben seni içime çektikçe
dolardı yüreğim sevinçle
her seferinde beni sevdiğini
söyleyip dururdun
ben de her defasında
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Yüreğim fena yandı dedi ve bitirdi bu şiiri şair.yürekler yanmasaydı bizler bu güzelliklerden nasıl nasiplenirdik.zaten yüreği olan yanar ne mutlu sizeki böğle bir yüreğe sahipsiniz.UNUT
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta