Hata neredeydi?
Var olmak ta mı,
yoksa yokluğun içinde varlığını aramakta mı?
İnsan neden, var olmadığı bir kalpte
varlığının zerresini arar ki ve
Buna aşk der, aşk.
Oysa aşk yokluğun ta kendisi değil mi?
Belki de aşk,
varlığın yankısıdır yokluk duvarlarında yakılanan acının kalbe fısıldayışı
İmtihan.
Bir ses, bir nefes, bir hayal —
ama hep yarım kalan bir dokunuş gibi eksik ürkek kaygılı ve yarınsız.
İnsan bazen,
kendi eksikliğini başkasının gözlerinde tamamlamak ister arar ama bulamaz.
Oysa o yürek de başka bir eksikliğin aynasıdır ve kendini bile bulamamıştır.
iki yokluk arasın da aşk yaşamaya çalışmanın adı ne hala düşünüyorum.
Aşk dedikleri belki de budur;
yokluğun içindeki en derin varlık yanılsaması.
Bir umut gibi doğar,
Yavaşça yayılır damarlarına usulca girer kanına bir sessizlik gibi yavaş yavaş bitirir seni.
Ve geriye sadece şu soru kalır:
Biz sevdik mi gerçekten,
yoksa sadece sevilme ihtimalini mi sevdik?
Bu ihtimalin bile mutlu ettiği yüreklerdik
Şimdi ise varlığımızı ispat çabamız nefes almanın yaşamak olmadığına tek kanıt değil mi?
13.11.2025 11:48
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



aynen şöyle yazmışsınız; "Var olmak ta mı," bu yazım hatasından sonrasını okumadım kusura bakma, okumam da...
TÜM YORUMLAR (1)