Yokluğun Çocukluğum Gibiydi, Onu Her Gün ...

Bana yaşamanın formülünü öğretir misin!
Kader çizgimi sildim ellerimden,
avuç içlerim kanıyor diye..
Tütün kokuyor odam,
içmem bilirsin sırf kokunu bastırsın diye işte..

Çocukken oynadığım meşelerim çalınmıştı..
Bir gün saçımı kısacık kesmiştim,uzatasıya kadar canım çıkmıştı..
Hiç resim çizmezdim ben,benim hayallerim resim olarak kalmayacaktı..

Sonra bir gün büyüdüm!
Ertesi günün,yokluğunun ertesi günü olduğunu gördüm..
O gün hafızamı yitirdim..
Yokluğun çocukluğum gibiydi,onu her gün kendimle büyüttüm..