Yokluğun Bir Dert Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

akşamlar hüzünlü geceler berbat
yollarım ayrılık yaşantım gurbet
sızlıyor yüreğim yokluğun bir dert
ne zaman bitecek bu acı hasret

ey sevgili sana bu gönlüm kırgın
sensiz geçen bütün yıllara dargın
yedim şu felekten kötü bir vurgun
kalmadı takadım yorgunum yorgun

yıllar ile yollar beni yordular
hasret ile gurbet ömrüm çaldılar
acımadan gençliğimi aldılar
büktüler belimi derde koydular

artık yaklaşıyor bu yolun sonu
hep düşünüp ağlıyorum ben seni
limandan kalkacak olan son gemi
dönmemek üzere alacak beni

kölecioğlunun gülü maralı
geçti ömrüm gurbet elde karalı
senden ayrı sana hasret kalalı
kimse saramadı derin yaramı

Ahmet kölecioğlu 27-01-2004