Yokluğun Benim Tükenmişliğimdir

Sen gittin gideli ben hiç sensizliğe alışamadım
Sensizliği çekemiyorum artık
Yokluğun cenderesinde
Vurgun yiyen yüreğim
Senin için
Günlerdir kan ağlıyor
İçim sızlıyor, şu ayrılık ne çok acı
Sensizliğe, yalnızlığa dayanamıyorum
Yakınımda mısın, uzağımda mı? Onu da bilemiyorum

Ben sana gelmek içini elimi uzatabildiğim kadar
Uzatıyorum mavi göğe
Umut veren yıldızlara
Güneşe
Sana ulaşamıyorum
Haberin olsun sensizlik
İçimi burkuyor
Sensiz olan her yer bana kifayetsiz geliyor
Sensizlikten, mevsim bana hazana döndü artık
Ağlayan göz pınarlarım kurudu, yüreğime hüzün doldu
Bekleyişim bir umuttur, karamsar değilim seni bekleyeceğim

Ne acı bir masaldır sevdamız, şu bizim ayrılığımız
Sen her an geliyorsun benim aklıma
Ey güvercin bakışlım, dağ çiçeğim
Gökte mehtap bile yokken
Hangi kapıya varsam
Yokluğun deli ediyor beni
Sensiz yaşamak bana ölüm sessizliğidir
Yokluğun benim tükenmişliğimdir, yeter ki kıyamet öncesi
Sen hele bir çık gel bana, ben her an senin için ölmeye hazırım

20.09.2016
İstanbul