Öfkemin kafesinde dilleniyor hüzün
Mayalı yangınların kollarında hayat
Kanat açıyor kuşlar rüzgârın ötesine
Dillerindeki çığlığı yağmurlar öpüyor
Alaz bir sevda ıstırap içinde yanıyor
Mahur bakışlarının camdan kulesinde
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta