Yokluğun Acıtıyor Yüreğimi

yokluğun acıtıyor yüreğimi
hasretin saplanıyor bir ok gibi
haydi şimdi hemen
bir deniz kenarına inip de
ellerini uzatıver dalgalara
seni getirsinler bana Marmara'ya
ben de sahile inmek üzereyim zaten
varınca ellerimi sokarım denize
böylece eğer sen geldiysen
tenin mutlaka değecektir tenime
hemencecik ben fark ederim bunu
biliyorum ateşin girecektir bedenime
ellerinden tutarım çekerim seni kendime
otururuz birlikte kayalıkların üzerine
sımsıkıcasına sarılırız birbirimize
hiçbir zaman ayrılmamacasına ömrümüzce
artık efsanevi bir aşkın kahramanlarıyız biz
ikimiz de kavuşmak için çaba sarfetmeliyiz
ölünceye değin sevdamızı sürdürmek için de
sevgimize var gücümüzle emek vermeliyiz
17.05.2006
Hüseyin Erdoğan