Yokluğun zemheri rüzgarı gibi esiyor,
Köze dönmüş gönlümü harlıyor bu rüzgarlar.
Uzaklarda bir nefes, nefesimi kesiyor,
Gelmeden hiç o nefes, gelir mi ki baharlar?
Bir eksiklik değil de, bir hiçlik var içimde,
Zaman yazan reçetem, tek çaren benim diyor,
İstikbalde sensizlik, huzursuz bir biçimde,
Aklımda son bir lahzan, sonsuzluğa gidiyor...
Kayıt Tarihi : 28.1.2021 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mânâ arayınca civan, Yorum katılmış yoldaşı
Aşkları yapınca vatan Âşık olmuş vatandaşı.
Seven arayınca civan, Sevilen dolmuş yoldaşı
Meşkleri yapmışlar vatan Dil'ler olmuş vatandaşı.
Edebiyat insan aklının ebediyet ve huzur ülkesidir...
Bu zaman yapraklarında beraber olmaktan gurur duyduk efendim
Tebrik ederim, başarılar dilerim sayın Muhammet ARDUÇ bey
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)