Yoklugun damla damla, düşüyor geceme. Gece saçlım...
Yağmursun gözyaşlarımdan dökülen. Sensizlik hep aynı yere damlayan su damlası. Erir hasretinten yüreğim...
Öyle ağır ki yokluğun. Öyle büyük, öyle acı. Yokluğun Sonsuza dek sürecek belki... Belki... Belkisi yok gibi; Şimdilik...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta