Bir bahar akşamında, ılık esen rüzgar huzuruydu varlığın...
Kuşlarımın özgürce uçmalarıydı gökyüzünde...
Sabahlara; umutla bakan gözlerim oluyordun,
Yaşam sevincimdin, bîçare yüreğimde.
Adın düşmüyordu,şimdi susan dilimden,
Kelimeler mi daha bir anlamlıydı,
yoksa; varlığınmıydı konuşmama sebep?
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta