Bir bahar akşamında, ılık esen rüzgar huzuruydu varlığın...
Kuşlarımın özgürce uçmalarıydı gökyüzünde...
Sabahlara; umutla bakan gözlerim oluyordun,
Yaşam sevincimdin, bîçare yüreğimde.
Adın düşmüyordu,şimdi susan dilimden,
Kelimeler mi daha bir anlamlıydı,
yoksa; varlığınmıydı konuşmama sebep?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
