Değerli arkadaşım, yazınızı büyük bir hassasiyetle okudum. anlatımızı çok beğendim ama yazı imla ve noktalama hataları içerdiği için faydası olur diye düzeltip ekledim..Belki siz böyle istediniz. Onu bilemem..Gerisi size aittir..
Asker anasına sabırlar dilerim..
sevgi ve selamlarımla..
Yokluğun
Yokluğunun ikinci gecesi yerin bomboş a benim yakışıklı oğlum.
Sensiz yuvamız boş be oglum, kara kuzum. Yokluğunu hiç bir şey dolduramayacak.İnanki yatağın boş,odan boş,her yer sensiz
anlamını yitirdi mi ne be kara kuzum benim...
Dün gibi aklımda doğum sancın, dün gibi aklımda.
Kara gözlerinle 2 kilo 30 gramdın oğlum hayata merhaba, güne günaydın dediginde.
Ne çabuk geçti yıllar,su misali kara kuzum annesinin esmeri zeytin gözlüm.
Asker oldun,Mehmetcik oldun a oglum.Ne zaman büyüdün yakışıklım?
Yokluğunun koru düştü yüreğime be güzel evladım...
Geçer mi aylar,yıllar sensiz.Hasretin büyüyecek çünkü sen askersin..
Hiç ayrı kalmamış gibiyiz.Okuduğun yıllardan bu apayrı bir özlem, ayrı bir hasret. Hüzünler gitmez ki sensiz günlerde.Güzeller güzeli can oglum, canım oğlum,damarımda kanım,nefesime nefes oğlum...
Mehmedim, evladım,canım benim!
Üşüyor musun gurbette.Deli gibi özlüyorsun benim gibi ve yuvan aklından çıkmıyor değil mi?
Ya oglum ya,sana göre bulundu mu asker kıyafetlerin.Bilirimki içini doldurmamışsındır.Bilirim oğlum,bilirim.Üstündekiler iki beden büyüktür sana.
Varsın büyük olsun be oğlum, üşümüyorsun değil mi evladım? Ya yemek yiyebildin mi?
Can oğlum sebzeyi hiç yemezdin ana ocağında ya orda evladım bulduğunu ye.
Güçlenmelisin sen artık bir Türk askerisin.Aç kalma ne konulursa ye annem.
Güçlenmelisin.Seni çok özledim, yokluğunun ikinci gecesinde seni çok seviyorum.
Aslan Mehmedim,hiç beni üzmeden gittin askere.Hayırlı olsun, can oğlum erliğin.
Yanındayım yanımda aklımda yüreğimin içindesin hiç unutma seni seviyorum Can askerim.
Kayıt Tarihi : 7.1.2008 03:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annelere, annelik duygularına, annelik sevgilerine ve içtenliğine her zaman saygıyla şapka çıkartırım, çıkartım da…
Belki biraz özlemimden, biraz öksüzlüğümden…
Hep bir sine aramışımdır, sımsıcak bir sine, başımı gönül huzurunda koyabileceğim bir sine…
Ana kucağı…
Anne sinesi…
Analarımız vatan gibi bağırlarına basandır.
Güvendiğimiz tek yer, ana kucağı gibi vatandır...
Siz anneler de şanslısınız.
Evladınız, bütün evlatlar gibi Mehmet’iniz de şanslı…
Birbirinizi hissedebiliyor, özleyebiliyor, arayabiliyor; uzak da olsa dertleşebiliyor, haberleşebiliyorsunuz. Bunun için şanslısınız…
Vatan da şanslı…
Ana gibi vatan, anavatanımız…
Sizler gibi değerli anaların; böylesine nahif de olsa, inançlı, vatana sevdalı evlatları vatanın bağrına emanet etmelerine minnettarız…
Yüreğimizde, içimizde, yanımızda, sinemizde…
Toprağı vatanlaştıran Mehmetlerimiz; vatanı analaştıran analarımız yüreğimizde…
Hasretlerini gözyaşlarının berraklığıyla birleştiren; üzmemek, düşmanı sevindirmemek için gözyaşlarını sevgilerinin sıcaklığında buharlaştıranlar...
Sizlere ve askerlerimize selam olsun.
*
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla kalınız.
Hikmet ÇİFTÇİ
27.O1.2012
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (68)