Yokluğun Şiiri - Ali Pınarevli

unutulmuş anılar gibi yokluğun
resimdeki çoğalan gözyaşları belki
yürüyen yalnızlığıdır boş bir yolun
mazi akıllara ziyan,hüsran değildir ki

aynalarda kırılan güzelliğindir yokluğun
bin ayrılığa rağmen hala imkansızlık
aynı gecenin ayazında rüyada durduğun
terk etmeyen hayaldir ve zamansızlık

arayıştır yokluğun bin cefadan uzak
ardından gitmelerle olmuyor,olmayacak! ! !
gömerken bu hicran dolu hatırayı ruhuna
ışığında kalbime saplanmış gölgene bak! ! !